Vitamine D₂ en D₃
Er zijn twee vormen van vitamine D: D2 en D3. Hoewel beide vormen actief zijn, heeft vitamine D3 een iets effectievere werking in het lichaam dan vitamine D2.2,3 Vitamine D2 komt voor in sommige planten en paddenstoelen, zoals paddenstoelen die blootgesteld zijn aan UV-straling. Veel algemeen verkrijgbare paddenstoelen zoals champignons worden echter in het donker gekweekt en zijn daarom geen bron van vitamine D. Vitamine D3 wordt gevormd in de huid van mensen en dieren onder invloed van zonlicht. Er bestaat ook veganistische D3 uit korstmos.Vijftigplussers met valfracturen en osteoporose krijgen regulier meestal 20 mcg vitamine D (800 IE) per dag voorgeschreven. Uit recent onderzoek blijkt dat dit onvoldoende effect heeft op de vitamine-D-status.
Een vitamine-D-tekort is wijdverbreid, in het bijzonder onder ouderen. Een verklaring hiervoor is dat de oudere huid minder efficiënt zonlicht omzet in vitamine D. Ook gaan ouderen minder vaak naar buiten, waardoor de huid minder zonlicht opvangt. Daardoor lopen ouderen een groter risico op osteoporose en valfracturen.
Regulier wordt bij vijftigplussers met valfracturen en osteoporose 20 mcg vitamine D voorgeschreven. Deze dosering zou de bloedwaarde van vitamine D na verloop van tijd boven de 50 nmol/L moeten krijgen. De wetenschappers onderzochten of dat inderdaad zo is.
Aan het onderzoek deden 82 Nederlandse patiënten mee met een laag energetische fractuur. Bij aanvang van het onderzoek was de vitamine D-status bij alle deelnemers lager dan 21,2 nmol/L. Deze bloedwaarde is typerend voor Noordelijke stedelingen. Ter vergelijking: jagers-verzamelaars rond de evenaar hebben een gemiddelde bloedwaarde van 115 nmol/L.
Alle patiënten kregen gedurende 10 weken dagelijks een supplement met 20 mcg vitamine D3 (800 IE). Aan het eind van het onderzoek was de gemiddelde vitamine-D-status 48,5 nmol/L. Wat bleek? Slechts 45,1% van de patiënten haalde de doelstelling van meer dan 50 nmol/L.
“De dosering die vaak wordt voorgeschreven van 800 IE resulteerde na tien weken behandeling in sub optimale serumniveaus vitamine D bij meer dan de helft van de patiënten”, concluderen de onderzoekers.
Het is dus belangrijk om de (aanvangs)dosis te verhogen, regelmatig de status te controleren en zo nodig de dosering bij te stellen. Het orthomoleculaire devies ‘tachtig is prachtig’ biedt wat ons betreft hier uitkomst. Om de ideale bloedwaarde van 80 nmol/L te bereiken is een dagdosering nodig van minimaal 45-50 mcg per dag (1800-2000 IE).
Er zijn twee vormen van vitamine D: D2 en D3. Hoewel beide vormen actief zijn, heeft vitamine D3 een iets effectievere werking in het lichaam dan vitamine D2.2,3 Vitamine D2 komt voor in sommige planten en paddenstoelen, zoals paddenstoelen die blootgesteld zijn aan UV-straling. Veel algemeen verkrijgbare paddenstoelen zoals champignons worden echter in het donker gekweekt en zijn daarom geen bron van vitamine D. Vitamine D3 wordt gevormd in de huid van mensen en dieren onder invloed van zonlicht. Er bestaat ook veganistische D3 uit korstmos.Vijftigplussers met valfracturen en osteoporose krijgen regulier meestal 20 mcg vitamine D (800 IE) per dag voorgeschreven. Uit recent onderzoek blijkt dat dit onvoldoende effect heeft op de vitamine-D-status.
Een vitamine-D-tekort is wijdverbreid, in het bijzonder onder ouderen. Een verklaring hiervoor is dat de oudere huid minder efficiënt zonlicht omzet in vitamine D. Ook gaan ouderen minder vaak naar buiten, waardoor de huid minder zonlicht opvangt. Daardoor lopen ouderen een groter risico op osteoporose en valfracturen.
Regulier wordt bij vijftigplussers met valfracturen en osteoporose 20 mcg vitamine D voorgeschreven. Deze dosering zou de bloedwaarde van vitamine D na verloop van tijd boven de 50 nmol/L moeten krijgen. De wetenschappers onderzochten of dat inderdaad zo is.
Aan het onderzoek deden 82 Nederlandse patiënten mee met een laag energetische fractuur. Bij aanvang van het onderzoek was de vitamine D-status bij alle deelnemers lager dan 21,2 nmol/L. Deze bloedwaarde is typerend voor Noordelijke stedelingen. Ter vergelijking: jagers-verzamelaars rond de evenaar hebben een gemiddelde bloedwaarde van 115 nmol/L.
Alle patiënten kregen gedurende 10 weken dagelijks een supplement met 20 mcg vitamine D3 (800 IE). Aan het eind van het onderzoek was de gemiddelde vitamine-D-status 48,5 nmol/L. Wat bleek? Slechts 45,1% van de patiënten haalde de doelstelling van meer dan 50 nmol/L.
“De dosering die vaak wordt voorgeschreven van 800 IE resulteerde na tien weken behandeling in sub optimale serumniveaus vitamine D bij meer dan de helft van de patiënten”, concluderen de onderzoekers.
Het is dus belangrijk om de (aanvangs)dosis te verhogen, regelmatig de status te controleren en zo nodig de dosering bij te stellen. Het orthomoleculaire devies ‘tachtig is prachtig’ biedt wat ons betreft hier uitkomst. Om de ideale bloedwaarde van 80 nmol/L te bereiken is een dagdosering nodig van minimaal 45-50 mcg per dag (1800-2000 IE).
Bron: natura foundation
Borg E-J., et al. Prevalence and correction of severe hypovitaminosis D in patients over 50 years with a low-energy fracture. The Netherland Journal of Medicine, 2015.
F.A.J. Muskiet, G.E. Schuitemaker, E. van der veer en J.P.M. wielders, Is het vitamine-D-advies van de Gezondheidsraad toereikend?, Ned Tijdschr Klin Chem Labgeneesk 2009; 34: 197-198
A. Frankhuizen, Vitamine D en L-tryptofaan: veelbelovende dieetinterventie bij autisme – ‘Vitamine D – Feiten en cijfers’, www.naturafoundation.nl
Borg E-J., et al. Prevalence and correction of severe hypovitaminosis D in patients over 50 years with a low-energy fracture. The Netherland Journal of Medicine, 2015.
F.A.J. Muskiet, G.E. Schuitemaker, E. van der veer en J.P.M. wielders, Is het vitamine-D-advies van de Gezondheidsraad toereikend?, Ned Tijdschr Klin Chem Labgeneesk 2009; 34: 197-198
A. Frankhuizen, Vitamine D en L-tryptofaan: veelbelovende dieetinterventie bij autisme – ‘Vitamine D – Feiten en cijfers’, www.naturafoundation.nl
Geen opmerkingen:
Een reactie posten